به گزارش سراج24، دکتر داریوش فرهود پدر علم ژنتیک ایران در با حضور در برنامه امضاء شبکه 3 در پاسخ به این سوال که چرا به شما پدر علم ژنتیک ایران گفته می شود، گفت: شاید این موضوع خارج از ایران شروع شد وقتی من 45 سال پیش به ایران آمدم در ایران چنین چیزی شناخته شده نبود و اعلام کردند که من کسی هستم که این علم را در ایران پایه گذاری کردم.
وی افزود: اصولا به خاطر سن و سال یک فرد به او پدر یک علم گفته نمی شود، پدر یک علم کسی است که اولین انستوسیون، گروه و رشته را در تخصص خودش در دانشگاه شروع کند که هم کار تحقیقاتی دانشگاه و هم دوره های آموزشی برگزار کند و من 45 سال پیش به ایران آمدم و اولین گروه ژنتیک انسانی کل ایران را در دانشگاه تهران تشکیل دادم.
دکتر فرهود افزود: خصوصیات اخلاقی و رفتاری یک نفر مقداری ژنتیکی است که از پدر و مادر می گیرد و بخشی هم محیطی است که اولین محیط همین خانواده است و به اثبات رسیده که ریزترین اثرگذاری و شکل گیری شخصیت فرزند در همان 6 سال اول زندگی شکل می گیرد.
وی با بیان اینکه در سن جوانی توانایی هایی را در خودم میدیدم گفت: من در 19 سالگی به آلمان رفتم و چرا که در آن زمان خیلی ها آلمان را دوست داشتند، تمام موفقیتم را مدیون برنامه ریزی، سخت کوشی و تلاش هستم، چراکه برای 10 آینده ام به روز برنامه ریزی می کنم.
پدر علم ژنتیک ایران گفت: زمانی که در آلمان درس پزشکی می خواند انستیتویی در آنجا به نام انسان شناسی توجه من را به خود جلب کرد و برای من موضوع انسان شناسی سوال شد، در حالیکه دانشجویان ایرانی که درآنجا حضور داشتند از کنار این ساختمان عبور میکردند ولی اهمیتی به آن نمی دادند.
فرهود افزود: من ضمن اینکه رشته پزشکی را ادامه دادم وارد رشته انسان نشاسی هم شدم و در آن زمان از ایرانی ها و خارجی ها که هیچ کس این 2 رشته را با هم نخوانده بود و از خود آلمانی ها هم در آن زمان تنها 4 الی 5 نفر پزشکی و انسان شناسی خوانده بودند.
وی ادامه داد: من 4 سال بود که به آلمان رفته بودم برنامه ریزی برای خودم کردم که من در سال 1972 که سال 1351 می شود با 2 درجه دکترا وارد ایران می شوم و دپارتمانی با عنوان ژنتیک ایجاد می کنم و برای 10 سال برنامه ریزی کردم که حاصل مثبت اندیشی و سختکوشی است.
پدر علم ژنتیک ایران گفت: در زمانی که در آلمان درس میخواندم هر 2 سال یک بار به ایران سفر می کردم و بی نهایت میهن پرست بودم و هنوز هم هستم، بعد از انقلاب بسیاری از دوستانم در خارج از ایران از فرانسه، آلمان و استرالیا با من تماس می گرفتند و درخواست داشتند که به این کشورها بروم ولی پاسخ من این بود که من اینجا به دنیا آمده ام و در همین کشور می میرم.
وی افزود: زمانی که وارد تهران شدم بخشی در اختیار من گذاشته شد تا بیوشیمی کار کنم و از من خواستند تا در حوره ژنتیک فعالیت و تحقیقاتی را انجام دهم و تحقیقتم در حوره ژنتیک را آغاز کردم که در آن زمان هیچ فردی به دنبال آموزش و پژوهش در این حوزه نبود و ژنتیک جمعیت انجام نداشتیم.
فرهود افزود: زمانی که به ایران آمدم 3 موضوع برای تحقیق و پژوهش برای من مهم بود، اول ژنتیک جمعیت ها بود که ساختار ژنتیکی جمعیت را مشخص می کرد و دوم ژنتیک پزشکی بود که بررسی انواع بیماری ها و برنامه ریزی برای جلوگیری از آن بود، موضوع سوم انسان شناسی برای بررسی رفتارهای انسانها و خصوصیت های اخلاقی بود.
وی با اشاره به اولین پروژه ای که در ایران به وی واگذار شد، گفت: زمانی که 4 ال 5 ماه از حضور من در ایران می گذشت پروژه بزرگی در نزدیکه آباده و محل کوچ ایل های قشقائی با حضور تیمی 80 نفره به من پیشنهاد شد و من به شدت اشتیاق به تحقیق و پژوهش داشتم.
پدر علم ژنتیک ایران با بیان اینکه تا سال 1381 در دانشگاه مشغول به کار بوده است، گفت: در سال 1354 مرکز ژنتیک را پایه گذاری کردم که خارج از دانشگاه تهران بود و این را از مدلی که در آلمان دیده بودم انجام دادم که همان زمان یکی از روسای سازمان جهانی بهداشت به ایران آمد و وقتی این کار من را دید به ژنو رفت و من را بعنوان اولین کارشناس سازمان جهانی بهداشت انتخاب کردنند.
وی با اشاره به تحولات بعد از انقلاب و اینکه آیا در دوران جنگ به فکر خروج از ایران بود؟ گفت: بعد از انقلاب و حتی زمان جنگ افرادی از ایران و حتی از تهران می رفتند اما من از نه تنها از ایران بلکه از تهران هم خارج نشدم و اعتقاد داشتم که انسان با همه افراد محله خودش در حال زندگی است و من نمی خواستم جدا از مردم باشم و تنها خودم را نجات دهم.
فرهود در خصوص فعالیت های فوق برنامه اش گفت: برای نزدیک به 40 سال است که نه تلویزیون تماشا می کنم و نه سینما می روم و اگر از کاری خسته شوم به سراغ کار دیگرم می روم و برای اطلاع پیدا کردن از خبر ها هم فقط 2 روزنامه می خوانم و کمی هم رادیو گوش می کنم و با جهان دیجیتال قطع رابطه کرده ام تا جایی که حتی ایمیل هم ندارم.
پدر علم ژنتیک ایران با اشاره سرعت حرکت علم در دنیای امروز گفت: به دلیل سرعت بالای تبادل اظلاعات و علم من همیشه از علم روز عقب هستم و همیشه به دانشجویان می گویم که رسالت من پاسخ به سوالات شما نیست، بلکه رسالت من این است که در شما سوال ایجاد کنم، و حتی به شوخی میگویم که اساتید روز به روز نسبت به علم روز بی سوادتر می شوند.
فرهود با اشاره به رمزآلود بودن علم ژنتیک گفت: 15 سال پیش دانشمندی که اهل کره جنوبی بود اعلام کرد که توانسته است انسان را بازسازی کند، که البته نتوانست چنین کاری انجام دهد، اگر چنین اتفاقی رخ دهد آن فرد مشکلات عاطفی و روانی خواهد داشت چون پدر و مادر ندارد، حتی در جانوران هم همیشه نقصی وجود داشته است و عمر حیوانان کلون شده هم کم بوده است.
وی افزود: وقتی حیوانی بصورت ژنتیکی بازسازی می شود عواظف و روحیات و احساسات ان برای ما اهمیتی ندارد، ولی واقعا در انسان این صفات مهم است و بر روی آن ارزش گذاری صورت می گیرد و موضوع کلون کردن انسان می تواند تئوریکال باشد، ولی بصورت عملی نداریم و امیدوارم نداشته باشیم.
پدر علم ژنتیک ایران با اشاره به رتبه ایران در علم ژنتیک، گفت: در بخش هایی از ژنتیک که خدمات و سرویس دهی است، پیشرفت خوبی داشته ایم و خوشبختانه برای درمان امروز کسی از ایران خارج نمی شود مگر اینکه برای بیماری نادر و سختی باشد، و شایعترین بیماری ژنتیکی تالاسمی، هموفیلی، سندرم دوشن و مشکلات عضلانی است که شایعترین است و در خود ایران در درمان آن ها پیشرفت های خوبی داریم.
وی افزود: امروز متاسفانه در بخش تحقیقات ژنتیک کار خوبی صورت نگرفته است، امروز کشور های دیگر از منابع انسانی سود می برند و متاسفانه 80 درصد از دانشجویان که برای شرکت در المپیاد ها به کشورهای خارجی می روند دیگر به ایران بر نمی گردند.
فرهود با اشاره به ضریب هوشی ایرانی ها گفت: ما ایرانی ها باهوش هستیم، اما به دلیل برخی نقاط ضعفی که داریم این هوش را نسبت به مردم دیگر کشور ها تحت شعاع قرار می گیرد، مثلا ما ایرانی ها تداوم نداریم و سختکوش نیستیم و این موضوع ژنتیکی است و نظم و ترتیب درستی در بین ما ایرانی ها نیست و بی انظباط هستیم، که البته با علم ژنتیک نمی توان ایرانی ها را سختکوش کرد و چاره آن عادت است.
